Bana sunduğun cenneti hor kullandım,
Sevgini, aşkını,
bana verdiğin değeri
paçavra gibi bir kenara fırlattım
Sevginle şımardım,
Hiç bitmeyecek,
Hiç sönmeyecek,
kandil zannettim
bak şimdi yoksun yanımda…
Dünü düşünürken,
Beşiktaş vapurunda,
Sana yazdığım mısralara takıldım
Meğer ne çok sevmişim seni,
Ne çok bağlıymışım sana
Şimdi gülüyorsun bana,
biliyorum…
Ama ben ağlıyorum
Senin yokluğuna
kaybettim seni
biliyorum…
Şimdi başka kollarda,
başka kalplerdesin
ve ben keşke diyorum
Ah keşke,
Bilseydim sevginin değerini…
Şimdi pişmanlıklarımı
sırt çantama yükleyip
omzumda taşıyorum…
Seni özlediğimde
oradan çıkarıp bakıyorum
ve bana kalanla avunuyorum
Bana sunduğun cenneti,
Beşiktaş vapurunda,
Sana yazdığım mısraların arasında buldum
Yüzümde manasız bir gülümsemeyle
Bakıyorum düne
ve yarınlarda
kendimi görmüyorum
cehennemimde kavruluyorum…
10/ 06 / 2006 – 12.30
BEŞİKTAŞ
Kayıt Tarihi : 13.6.2006 09:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan bazı şeylerin değerini ne yazık ki kaybettikten sonra algılıyor. Sonra da keşkelerle süslüyor yalnızlığını. Bu şiirimi Beşiktaş vapurunda, sonsuza kadar kaybettiğim, canımdan çok sevdiğin bir insanın ardından yazdım. O vapurda 20 dakikalık yolculuk içinde onunla yaşadığım günler geldi, geçti gözlerimin önünden. Onu ne kadar çok sevdiğimi hiç söylememiştim. Şimdi kalbimde taşıdığım bu acıyı şiir dizelerine dökebildim sadece. Hayat çok kısa ve sevdiklerimize hak ettiği değeri yanımızdanken verebilmek önemli. İşte ben bunun için diyorum ki, keşke, keşke o günlere dönebilsem...
TÜM YORUMLAR (1)