Önce batı,
Binaların duvarlarına sinmiş kalabalığın uğultusu
Dışlanmışlık ürkütüyor yönünü bulamayanları…
Sonra güney,
Zamana teslim olmuş bir beyinin boşluğu uzanıyor koynumuzda
Ve ardımızdan el sallıyor padişahın soytarısı…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta