Önce batı,
Binaların duvarlarına sinmiş kalabalığın uğultusu
Dışlanmışlık ürkütüyor yönünü bulamayanları…
Sonra güney,
Zamana teslim olmuş bir beyinin boşluğu uzanıyor koynumuzda
Ve ardımızdan el sallıyor padişahın soytarısı…
Nihayet doğu,
Geniş düzlüklere sığdıramadığımız aşk acıları çürür içerimizde
Topraklarımızı ıslatırken unutulmuşluğun gözyaşları…
Kayıt Tarihi : 25.1.2009 06:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!