Ürpertiyor insanı korkular, her gece.
Rastlarsın çığlıklar atan yaşlı gence.
Kalbim buruk gurbetteyim senelerce.
Gördüğüm hep yaşlı nesil beşikler boş.
Ay bile doğmuyor ışık yok, geceler loş.
İtilen sensin, koridorlarda koşta koş.
Akıl almaz, doğmatik düşünceler.
Arsız, hırsız, pirsiz hora tepiyor beyler.
Gözümün yaşı kurumuyor, dilim söyler.
Brüksel / 1985
Ali Kılıç KakizKayıt Tarihi : 19.8.2005 22:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!