Hani bir söz vardır
Beşikten mezara diye
Benim hikâyem de yalnızlık ve dostluk hikâyesi
Başlamış beşikte
İlk başlarda dostluk simsiyah karanlıkta
Elveda demekse hep yalnızlıkta
Tartışma çıkmaz ortada
Yalnızlık hep sokakta bir tahta
Dostluk hep ona kaçamak olmakta
Sözlerse hep beşikte kalmakta
Yürek yanmakta, kavrulmakta
Yakışmaz bize yalnızlık
Ölüm anı geldi dostluğun
Yalnızlık geldi mezara
Bir silah dayadı alnımıza
Vurdu tek bir kurşunla
İki mezara da
Beşikten mezara kadar yazıldı
Kayıt Tarihi : 12.2.2014 14:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!