Beşerin En Yücesi Şiiri - Kemal Berk

İnsanlara baksana, saf suya hiç benzemez
Altın gibi görünse de, yüreği çok tehlike
Hüküm sürmek isterken, yüzü asla hiç gülmez
Beşerin en yücesi, neden böyle tehlike

Iyi gibi görünüp, mavi boncuk dağıtır
Sözde yüzler gülerken, yerin dibe batırır
Hoşuna gitmeyeni, elek ile arıtır
Beşerin en yücesi, neden böyle tehlike

Beyninde kırk fikirle, gezer halkın içinde
Karıştırır dünyayı, insan düşer derdine
Bir yardım isteyeni, düşürür ağ dibine
Beşerin en yücesi, neden böyle tehlike

Kara kışın ayazda, kardeleni kıskanır
Bildiği ilmi bile, öğretmekten sakınır
Bir meclise girerse, Alim gibi bakınır
Beşerin en yücesi, neden böyle tehlike

İşine gelen yere, yılan gibi akarken
Biriktirip serveti, Karun gibi bakarken
Zayıf insan bulursa zalim olup yakarken
Beşerin en yücesi, neden böyle tehlike

Kemal'eren Kemal Berk