Sonsuzlar âlemine, tecelli ettiğini,
Kendini “Kendim” diye, bildirmiş kullarına,
Ezel-ebet arası, yer belli ettiğini,
Cenneti vermek için, sır sermiş yollarına.
Bu hayat ağacının, şerefli meyvesine,
“Hu” ile talim etmiş, çıkan her nefesine,
Kulak verir gök kubbe, arzdan gelen sesine,
Ne istemiş Rabbinden, o düşmüş dallarına.
Hiç kelâmı olmaz mı, bilinmek isteyenin?
Onun için söylüyor, sesidir dinleyenin,
Bir Nebi gönder bize, diyerek inleyenin,
Rehberi olur onun, verilmiş hallerine.
İşte ancak böylece, beşerin efendisi,
İmam olsun diyerek, gönderilmiş kendisi,
Ümmetinden her seven, olmalıymış bendesi,
Hatta onlar koşuyor, açılmış kollarına.
İzmit
17.04.2013
Kayıt Tarihi : 17.4.2013 19:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mana ve muhtevası ile takdire şayan eseri kaleminizden istifademize sunan, mahbu-i ezeli ve maksud-i ebediye sonsuz hamd ve senalar olsun.
Gönlümüze inşirah veren şiirinizden dolayı tebrik eder,
ilham ve irfanınızın daim olmasını diler, garipten ÇAMSAKIZI ÇOBAN ARMAĞANI bir dörtlük ile
TAM PUAN diyor, müstecap dualarınız bekliyorum.
O açmış kollarını, bak bekler yollarını,
Hakka hüşyar kalp ile zikreden kullarını,
Arzdan arşa yol etmiş, tevhidin nurlarını.
Dünya bir harman yeri, sıva sen kollarını.
TÜM YORUMLAR (15)