Beşer Şaşar Şiiri - İdris Akmetin

Düşmez kalkmaz bir Allah
İnsan dediğin beşer, şaşar
Bazen şeytan çalar yüreğimi
Unutturur bana beni
Şeytanlığına uyarım
Nefsime yenilir aklım
Bendini aşar
Çamura batar, kire bulanırım
Bakmışsın derin mi derin
Bir balçık çukurundayım
Battıkça ruhum bunalır
Elim ayağıma
Dilim damağıma dolanır
Koşsam koşamam
Kaçsam kaçıp, kurtulamam
Bedenim çamurda, ruhum
Beyaz bulutlarda kalır
Uzatırım elimi
Kurtuluş kemendine ulaşamam
Ruhum darlanır
Bir anlık gafletten
Bedenim elim yüzüm kire boyanır
Aynaya baksam
Kendimi bulamam
Mosmor olur yüzüm, utanırım
Dünyam yıkılır ruhum kararır
Kurtar diye yalvarır yüreğim
Ulu Tanrım
Temizle elimi, yüzümü, bedenimi
Olsun yeşil vadilerde akan
Pınarlar kadar pak mı pak
Al kirlenen ruhumu benden
Bir ruh ver ki yeniden
Annemin sütü kadar ak mı ak
Keşke olsa bu bedbahtlığım bir rüya
Etme beni ne kendime
Ne beşere rezil, rüsva
Yakacaksan cehenneminde yak.