Baharın gelmesi
Umutlarımdaki zemheriyi yaza taşıyor
Ve sen aniden gülüşünle
Düşüyorsun yüreğime
Çocukluğumun benden önce büyüyen
örselenen düşlerine düşüyorsun
bir yanım hüzün taşır
ve dertler
dağların ardındaki hasretin izdüşümü
bende ise kırık bir yürek
ve yaralanmış umutlar
ama düştüğü yerden kalkar belki insan
sevebilirim
adam gibi
canımı
gözlerimi,yüreğimi ortaya koyarak
hatta seni sensizde sevebilirim
ama sevmek bahar gibidir
dört mevsim hüzünse
beklide beşinci mevsim geliyordur
habersiz aniden
aşk gibi…
Kayıt Tarihi : 8.5.2013 22:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!