Besbelli Şiiri - Hamit Durmaz

Baykuş öter durur damın üstünde
Azraili çağırıyor besbelli
Ziyaret eder karanlık çökünce
Hazırlığını yap diyor besbelli

Gözlerim görmüyor nuru döküldü
Her taraf karanlık ışığım söndü
Biletim kesilmiş sonum göründü
Mezara bir adım kalmış besbelli

Şeytana uyupta safaya daldım
Ecel bana hiç gelmeyecek sandım
Son pişmanlık fayda etmez anladım
Azrail *anlamam * diyor besbelli

Ağıt sesleri duyulur odamdan
Hoca duasını okur biryandan
Ecel terleri dökülür alnımdan
Canımdan can alınıyor besbelli

Kaskatı kesilmiş beden, heryanım
Yorganı kefen diyerek sararım
Yüzümü duvara döner ağlarım
Benim miyad dolup taşmış besbelli

İçim kavruluyor ağzım kurudu
Mücadele etmez, beden yoruldu
Defterler açıldı, sual soruldu
Bugün hesap verme günü besbelli

Sırat köprüsüne atarsam adım
Günahlarım ağır basarsa yandım
Dünya nimetlerine azmı kandım
Köprüden kayar düşerim besbelli

Elveda Dünya elveda yaşamak
Hoşçakal dostum hoşçakal evlat
Yandaşım kefenden ibaret heyhat
Gerisi yalan dolanmış besbelli.