boynumdaki topraklara eğil
damlaya kanaat edemem yağmur
gözlerimde deryayı bul
kipriklerime asıl dur yağmur!
bir gülün ayrılığa yanıuk gözlerinde
rüzgar koklayan masum ellerimle
avuçlarımdaki hasret kırbalarından
içerken sevginin çatlak dudakları
karınca izleri gibi kaybolup giderim
suretim eskir gitgide gözlerinizde
solmuş bir yaprak uçar yüreğimden
alnımızı ıslatır yarım bir yağmur
biliyorsunuz, herşeyi saklamayın benden
yalnızlığın evine defolup giderim
(19 temmuz '98, Kadirli)
Ethem VayvaylıKayıt Tarihi : 25.1.2002 11:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!