Yazgımı toprakta ve küllerde aradım
Alev alev yanan bedenimden sıyrılarak
bulut oldum zaman zaman
kahramanca çarpıştım
korkusuz beş yıldırımdım
söndürdüm yangınımı
artıklarımı yağmaladım
Kapılar sürgülendi üzerime
ayak sesleri kesildi birden
ayak sessizliklerine kulak kesildim
kulak kesildim sağırlığıma
güneşin son damlasını da emdi boşluğum
tabut oldum zaman zaman
iriceydi yüreğim
sığdıramadım
karanlığa söz geçiren beş çiviydim
defnedildi definem
korsanlandı yıllarım
Beş yüz yıl yaşadım
beş yaşından beri
hiç bu kadar
ağlamadım.
Kayıt Tarihi : 11.1.2003 15:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hele bu şiir çok hoşuma gitti..
Hiçağlama e mi?
Sevgilerle
TÜM YORUMLAR (5)