Beş Vakitlik Hesap Şiiri - Yakup Balcı

… BEŞ VAKİTLİK HESAP…

Kör bir bıçakla rüzgâr çekiyor içine
Yine günahların…
Ellerinin arasında sarıya boyanmış
Bir portre…
Birer birer terk ediliyor şehirlerin…
Ve sen,
Beynimin en düşsüz sokağında
Yalın ayaklısın yine,

Herkes suskun bir hal giyinmiş üstüne
Herkes küskün…
Sen tehlikeli oyunlarda
Bataklık gülü
Bak, Senin için düşüyor bu gece çanlar…

Kırık bir hayat öyküsü ruhun
Yarıklardan kaçan kaçana…
Güneşi gölgeliyor tenimde yüzün
Şerden bir parça sanki…

Rengi çalınmış, ıslak duvarlı evlerin,
Kalın kurşuni renkte perdeleri…
Rüyalarında kıvranıyor çocukların
Çıkmazda sıkışmış düşleri…
Her gece aynı kâbus
Hepsinde ayrı zindanlarda azatsız gözlerin…

Bitip tükenmek bilmiyor umarsızlıkların
Oyunlara dalmışsın yine, besbelli
Kumdan nesepsiz kalelerin
Hiç kimselerin yok içinde…
Yağlı urganlardan kolyeler takmış özün
Gecenin ayazında çatlatıyor damarlarını
İçin için kanıyor yaraların
Boşluktasın sen kendi evreninde…

Hangi mahzeninde mahsur kalmışsa Aşkın
Küfünde uyanırsın…
Terk edilmiş bir kentin,
En ücra toprak damında
Gün olur yalancı mutlulukların kadar
Gözyaşı dökersin sende…
Ve ne zaman bi tarafına dokunsa yalnızlık
Behr olur gökyüzü gözünde
Dirhem dirhem düşersin toprağa…

Beş vakit sonra
Bir sonbahar sabahında süzülecek saçların
Yapraksız kalacak ağaçların
Her yanın fırtına kokacak
Kör martıların çığlığıyla, kopacaksın
Kendi kaosunda kaybolacak bedenin
Yamalarına dikiş tutturamayacaksın
Senden yeni kadınlar düşecek yeryüzüne
Sen hiç gelmemiş gibi kaybolacaksın…