köpekler ulur her vakit
sen kalbini dinle
alnında izi kalsın aşkın
beş vakit
yağmur gibi yağsın yüreğin
ve
Tanrı tutsun ellerinden
açılırcasına kapıları cennetin
sen kalbini dinle
esaret kalsın İblis'in dilinde
özgür olasın
beş vakit
melekler parmak uçlarında yürüsün
acılar sonbaharda kalsın
ve matem bir kefen içinde
yok olurcasına çürürken
gözlerinin içi gülsün
beş vakit
yeniden ve yeniden doğasın
bırak
günahkarlar unutmak istedikleriyle yaşasın
sen kalbini
asla pişman olmayacaksın
O'nda kaybolup O'nda var olacaksın...
24.10.15
İsa YılmazKayıt Tarihi : 24.10.2015 18:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsa Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/10/24/bes-vakit-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!