Toplanmış eski insanlar*
bir masanın başına,
yemekleri tabaklarında,
erken doğan kız çocuğu, büyüdü mü ola,
korunuyor onların arasında,
biraz da safça.
Ölüler de var masada,
çevirmişler başlarını, küsler..
Çocukluğumun insanları,
şimdi ölüler ve küsler..
Sıcak odun ekmeklerini*
veresiye aldığım fırın düşümde,
bir deftere yazardı fırıncı
her gün üç ekmek, beş ekmek.
On beşinci doğum günümdü,
o fırıncı ki mahallede ilk telefonu
o almıştı.
Tellerden gelen ilk sesini,
oradan duymuştum, yıllar sonra annemin..
Fırıncıya verecek ekmek param yok,
eski borçlarım da var..
Ölüler neden küstüler..
Oysa ki fırının etrafı turkuvaz deniz olmuş,
köhne evler bir bir yok olmuş,
düzgün, engebesiz yollar olmuş etrafında
turkuvaz denize inen..
Ölüler neden küstüler..
Kitabımın son sayfasını da yazdım bir gece*
Başladığım günü hatırlamasam da..
kitap bitti mi yani
Ölüler neden küstüler.
Tende nemli yumuşaklık,*
derinden gelen ah,
gizemli kanatlar, ruhta ölüm karanlığı
diyen şarkılı düşler, iyi de
Ölüler neden küstüler..
Hortumlar iniyor göklerden*
ekinleri toplayan, desteleyen insanların
üzerine üzerine,
savuruyor destelenmiş ekinleri,
yaralanmış çiftçilerden biri..
Hortumlar neden iniyor göklerden
bizi nereye götürecekler..
Ölüler neden küstüler..
Kayıt Tarihi : 9.8.2007 21:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu şiir beş gün arka arkaya gördüğüm beş adet rüyamın bir araya gelişi ve sorularım ve çözümlemelerim üzerine yazdığım bir şiirimsidir..
TÜM YORUMLAR (2)