Şu hayatın bir anı, cihan değer vallahi!
Onu veren halık’a, adanmışsa o eğer.
Yoksa etmez beş para, yaşantılar billahi!
Niye versin değer Rab? Vermemişse kul değer!
Hayat değil lakita, yolda düşse de bulsan!
O emanet mevladan, manasına et nüfuz!
Satılmaz ki çarşıda, haraç, mezat’la alsan,
Mühim görevler için, sana vermiştir hafiz!
Bir salyangoz olmana, sen mi ettin itiraz!
Veyahutta bir yılan olman hiçten değildi.
Şükür için rabbine, niye bunca inat naz?
Üç beş nesil öncesi, insler böyle değildi!
Yaratsaydı bir merkep, yük vurulan üstüne?
Yargıtay’a gidip te, açar mıydın sen dava(?)
Binse idi sahibin, onca yükün üstüne,
Ne yapardın koştursa? Dağ, taş, dere, ova?
Taş yapılıp helâya, bekleseydin kuburu!
Vazifenden istifa(!) eder miydin acaba?
Madem ins’lik bir lütuf, at lüzumsuz kibir’i!
Şükür için ne lazım, bak acilen icaba!
Hayat bir kez verilir, muhal elbet tekrarı!
Kıymetini bilenler, tahvil eder ebede.
Hakka abid olanın, arzdan azim var karı!
Cennetleri veriyor, Rahim orda ibad’a.
Kadir mevlam hayatı beş paralık eyleme!
Rızan için onu sen hayırlarda harcattır!
Şu ömrümü vakfettir, en mübarek eylem’e!
Geçmesin malayani, içine mana kattır!
Cihat ŞAHİN
07.09.2009-İZMİR
Kayıt Tarihi : 7.9.2009 12:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!