Beş Paralık Hayat Şiiri - Ercan Cengiz

Beş Paralık Hayat

bugün kabuk bağlıyorsa yarına düşecektir
hayat dediğin biri ölür hücrenin biri doğar içinden
iğne vursan çözülür neşter vursan dirilir insan

ağır sözler dilimde içim kanar ki kıyamam
can senin ten senindir, gerisin geri kıvranır
yol yolcusunu getirir yalan yalancısını

mora mor demek kolaydır bugün
salyangoza sormalı ki kaçının kellesi sallandı
moru elde edinceye insan

sen gününü kurtaradur
be hey adem-i üryan, be hey ahmak
zor mu gelir görünmeyeni görmek
kimin kumaşını kime dikerek
örtündüğünü sanırsın

yalan makinesi değil vicdan ölçer yapmalıydı
insana dair kafasını yoran

üzerine titremesem kulağımı tutan sözlerin
emeğim de döner kalleşçe vurur sırtımdan
beş paralık yol kenarına düşerim

uyu, uyanma mı deseydim
bir kâse çorba, bir sahte gülüş için
kanma kısa ömürlüdür beton
dön kabuğuna gir bütün kirinle
cevherini öldür içinde kimse görmesin

hayat dediğin cansıza yama mı
canlıya birer soğuk damga
bu nasıl kavga, bu nasıl aşktır ki
kendi kabuğunu ezmekte

Toprak Tutsun Külümü