Beş Para Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Gün doğmadan
Düştüm bu karanlığa
Ne belalı başım varmış
Ey dostlar can kardeşler!
Göz görmeden,yürek sezmeden
Saplandım bu bataklığa…

Bu aleme bir başka alemmiş
Yandım,yıkıldım
İlk kez yanıldım
Burada gördüm ben
Küfür,dayak,yalanı
Her türden densizliği
Rezilliği…
Hırsızlığı,çalanı!

Bülbüller suskun ötmüyor!
Güneş duşmüş karanlığa;
Yapraklar sararmış hazanda
Dallar kuru,şiddetli çıtırtılar..
Çiçekler soluk,güller kokmuyor
Her bir yana uçuşan yapraklar var.
Gün o bilinen gün,
Zaman o bilinen zaman …
Böcekler o böcekler değil;
Köpekler aynı itler!
Hepsi kuyruk sallıyorlar.

Umutlar bir bir tükenmiş,
Kelebekler uçmuyor!
Güneş doğmuyor gayri
Gönüller soğuk.
Güler soluk,yürekler boş..
Huzur ile düzen yok,
Rezillik ise dizboyu vay vay.

Titrek bir korku,
Eziklik,ezilmişlik var burada
Her taraf karanlık,sis,loş
Pişmanlık her yürekte,
Beyinlerde durgunluk
Yıkılmışlık var,
Her bir bedende bir arıza
Bir yıkım var.

Buralar başka,buralar yalan gibi,
Şu Ankara şu Mamak..
Şu Röle Bölüğü Telli Taburu
Çavuş talimgah,
Her neyse buralar hışım dolu
Ah öleydim,biteydim,
Buralara gelmez olaydım.
Günler sonra şu gördüklerimi
Hiç yazmaz olaydım.

Kurtlar sofrasında,ast,üstler!
Kadrolaşmış tertipçiler..
Ne ararsan, her türden,
Her şey var her şey burda
Hani bura için diyorlardı ya
“Peygamberler ocağı”
O kutsal ocak eğer buraysa,
İğrençlik var altında,dibinde.

Sahnelerde,şanolarda…
Açaçlar,anadan üryan kızlar
Bilinen,söylenen kadınlar
Sözde o kadınımız,iffetimiz
Bacımız,anamız..
Namus dediğimiz
Uğruna can verdiğimiz,
Canlar aldığımız!
O kadınlar..
Şimdi onlar o canlar,
Anadan üryan duruyorla
Elden ele dolaşan donlarıyla,
Alayımızın karşısında.

O kadınların o kızların,
Uçuşan çamaşır,don,tuman
Sutyen,fistanları…
Tarumar olmuş heyhat!
Parça parça kapışırcasına
Elden ele dolaşıyor,
Acınası askerlerin ellerinde..
Yüzlerinde,yanaklarında…
Dudaklarında geziyor,
Öleydim ben,öleydim;
Şu olanları hiç görmez olaydım.

Şu çirkefliği şu aymazlığı,
Bu manasız manzaraları
Bataklık,rezillik,pisliği..
Bu kokuşmuşluğu görmeseydim
Keşke.

Kadınımız,kızımız..
Meta gibi,para,pul olmuş
Kim kime,dum duma,
Çılgınca bir eğlence var burda
Kepler havada uçuşuyor,
Asker,subay sevinçten uçuyor
Bazıların elleri faaliyete!
“Git,gel Konya altı saat” der gibi
Üstler en önde yer kapmış erkenden,
Yalnız; ar namus nerde?
Er,erat arkalarda halt ederken,
Apoletliler önde poz verirken
Ahlak denen o şey nerede?

Ağızlar varmış Kulaklara,
Gözler faltaşı aynı noktada
Sahnede soyunan…
O üryan o paylaşılmayan
Taze,nazik bedenler
Hemşire,ana,bacı..
Bu toprakların bu ülkenin
Kadın,kızları..
Yüzlerce askerin arasında…
Hemde anadan üryan!

Hani yemin etmiştik
Beş,on gün önce
“Vatan,toprak,namus demiştik,
Herşeye rağmen koruyacağiz” demiştik
İşte onlardan biri namus dediğimiz
Kadınımız, bacımız..
Uğrularında canlar aldığımız!
İşte onlar birer tesçili örrrrspü
Bizler onlarla eğlencede
Güney,Doğu,Batı,Karadenizlisi
Ne fark eder anlıyormusun kardeş?
O taze bedenlerle
Hepsi birer metta..
Birer arç birer eşiya,
Şu düzene şu sisteme
Sermaye ye mal olmuş.

Pek önceden anlamıştım!
Ey patronların yeminli bekçileri
Bu densiz düzende biz..
Düzenin askerleri,askercikleri..
Alkış ve ıslıkların arasında
Anadan üryan o canlara,
Topluca sahip olma duygusuyla
Toplanmışyık biz.
Şahlanan arzu şahlanan isteklerle
Çıldırmış olmalıydık
Kudurmuş olmalıydık ki!
Bu toprakların kızı,kadını
Kürt,Laz,Çerkez,Çingene
Ne fark eder?
Anada üryan karşımızda
Koca bir taburun,yuh olsun bize.

Uğruna ülkeler yaktığımız!
Kadınımız,avradımız..
Yada bacımız,anamız,
Şimdi onlar anadan üryan;
Binlerin karşısında, birde biz.

Bu vatanın toprağında
“Peygamberler ocağında”
Yazık pek yazık çok ayip,
İşte o kadınlar ülkemin kızları
Bizlerce uğruyorlar tacize!
Bir şey öğrendim yine,
Ne ar ne terbiye ne ahlak..
Ne şan,ne şeref var burada.

Ek aman…!
Herkesin eli uçkurunda
Tüm askerlerin,
Ne vatan o vatan,ne vatancık
Ne vatan borcu o borç
Ne yürekler gerçek
Her şey sahte!
Ortaklaşa bir cinsiyet tutkusu,
Bir cinayet bir kıyım var burada;
Topluca,devlet eliyle el ele
İğrençlik işleniyor burada.

Ah nerde geldin Kürt oğlu?
Gelmez olaydın Hasretin oğlu
Şu bataklığa düşmez olaydın,
Ana,avrat burada etmez beş para
Bu rezillik,aymazlık..
Beni öldüren bu iğrençlik,
Derinde yaralayan,öldüren
Deli eden,çılgın eden kahır
Domdom kurşunu gibi
Duştu yüreğimin tam orta yerine,
Nasıl hesap vereciğim yarınlara?
Utanıyorum şimdiden gelen nesilden
Ey gelecek af et beni af et demekten..

O4.16.1976
Mamak