Beş Mevsim
Dünya doğar dünya ölür içimde
Beş mevsim yaşarım kendi kendime
Arş u kürsi, âlem,sonsuz biçimde
Beş mevsim coşarım kendi kendime
Yaza girdim olgunluğa eriştim
Nefsim ile çok savaşa giriştim
Dalgalandım ummanlara karıştım
Durmadan koşarım kendi kendime
Yel esince köklerimden söküldüm
Hak yolunda doğruldukça yıkıldım
Güz gelende tandır tandır yakıldım
Piştikçe pişerim kendi kendime
Kış gelince kar kapladı başımı
Söndürdü içimde kor ataşımı
Deryalara kattım gözden yaşımı
Taştıkça taşarım kendi kendime
Beşinci mevsimin acıdır tadı
Kırılır sonunda kolu kanadı
Bir taşa yazılır İHLASÎ adı
Künyeden düşerim kendi kendime
Bekir Akbulut (Ozan İhlasi)
25.10.2018
Bekir Akbulut Ozan İhlasi
Kayıt Tarihi : 25.10.2018 21:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bekir Akbulut Ozan İhlasi](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/25/bes-mevsim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!