Bes/le (me) sevdam Şiiri - Ümmü Aşcı

çıngıraklar takmış saçlarım,
boynuzlarımdan uzun…

çırpınır serçe yüreğim
titreyen mum ışığında
düğümler attığım yalnızlığım..
kemendi boynumda..

besle(me) sevdam,
karanlık surlarını yırtar,
ömür defterinin bahar kışın da..
vampir dişler düşümde,
uçurumda dehlizinde ol/tam..
melonkolik tadında ümitlerim,
düşünüyorum..

besleme sevdam en masum
yüreğime düşen ince sızı
yıldızlar ilk akşamdan sönmüş inadına
kotasını kırdığım yalnızlığım,
üşüyorum…

besledim! ...
hücrelerimin en derin plazma efsununda..
Kevser şerbeti tadında,
acımtırak sevdan..
buğulu camlardaki izler
bir bir kırık izdüşüm beynimde,
içiyorum…

besle (me) sevdam..
sokulur yetim yalnızlığında
yüreğin nasır…
yüreğin buz…
katre katre içtiğim
sukut-u hayal gözlerinde,
üşüdü yüreğim..

sindiremedim! ..
kuşun kanadı sevdam,
beslemelik sığıntı kalmış
makberini kazdım bu gece
beyaz kurdale keserek…

umut fidesi tohumları ektim
suladım göz yaşları sıcaklığında….
uçurdum beyaz güvercinimi
barışa..sevgiye …aşka……………………