Beş Kulaç Dolusu (Sylvia Plath)

İsmail Aksoy
1898

ŞİİR


17

TAKİPÇİ

Beş Kulaç Dolusu (Sylvia Plath)

Nadiren çıkarsın yüzeye, ihtiyar.
Gelgitin gelişiyle gelirsin sonra
Yıkarken denizler soğukça, köpük-

Kaplı: ak saç, ak sakal, uzaklara yayılmış,
Bir gırgır, yükselen, alçalan, dalgalar gibi
Zirve ve uçurum. Millerce uzunlukta

Genişletir ışın demetlerini
Yayılmış saçlarından, buruşuk çilelerinde
Düğümlenmiş, tutuklu, başlangıç hakkındaki

O eski söylence varlığını sürdürür
Hayal edilmezcesine. Yakından yüzersin
Kuzeyin diz çökmüş

Buzdağları gibi, iskandil etmek için değil,
Açılmak için. Bir tehlikeyle başlar
Bütün belirsizlik:

Çoktur senin tehlikelerin. Ben
Çok bakamam fakat biçimin cefa çeker
Bazı garip hasarlardan

Ve ölür gibi görünür: böylece dönüşür
Pus berraklığa şafak denizinde.
Yarı inanmaya doğru

Götürür beni cenazen hakkındaki
Çamurlu söylentiler: yeniden belirmen
Söylentilerin sığ olduğunu kanıtlar,

Tanelenmiş yüzündeki o arkaik, siperlenmiş
Dizeler için akar zaman oluklarda:
Yağmurlar gibi çarpar çağlar

O yenilmemiş mecralarında
Okyanusun. Bunca bilge gülmece
Ve mahpusluk anaforlardır

Yeryüzünü yok edebilecek –
Dünyanın eserini ve göğün mahyasını.
Belden aşağı, dolanabilirsin

Labirentsi bir kargaşaya
Kökleri derindedir, eklemlerin, incik kemiklerinin
Kafataslarının arasında. Gizemli,

Daha önce delirmemiş hiçbir erkek tarafından
Görülmemiş omuzlarının aşağısında,
Meydan okursun sorulara;

Meydan okursun tanrısallığa.
Krallığının sınırlarında kuru ayakla yürüdüm
Boşuna sürgün edilmişim.

Anımsarım deniz kabuklu yatağını.
Baba, bu koyu hava ölüm saçar.
Su solurdum ben.

[1958]

Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy

İsmail Aksoy
Kayıt Tarihi : 1.11.2008 04:30:00
Hikayesi:


Full Fathom Five by Sylvia Plath Old man, you surface seldom. Then you come in with the tide's coming When seas wash cold, foam- Capped: white hair, white beard, far-flung, A dragnet, rising, falling, as waves Crest and trough. Miles long Extend the radial sheaves Of your spread hair, in which wrinkling skeins Knotted, caught, survives The old myth of origins Unimaginable. You float near As kneeled ice-mountains Of the north, to be steered clear Of, not fathomed. All obscurity Starts with a danger: Your dangers are many. I Cannot look much but your form suffers Some strange injury And seems to die: so vapors Ravel to clearness on the dawn sea. The muddy rumors Of your burial move me To half-believe: your reappearance Proves rumors shallow, For the archaic trenched lines Of your grained face shed time in runnels: Ages beat like rains On the unbeaten channels Of the ocean. Such sage humor and Durance are whirlpools To make away with the ground- Work of the earth and the sky's ridgepole. Waist down, you may wind One labyrinthine tangle To root deep among knuckles, shinbones, Skulls. Inscrutable, Below shoulders not once Seen by any man who kept his head, You defy questions; You defy godhood. I walk dry on your kingdom's border Exiled to no good. Your shelled bed I remember. Father, this thick air is murderous. I would breathe water. [1958]

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

İsmail Aksoy