Beş Kala Şiiri - Şeyda Aybar

İç sesimi susturamadığımdan,
Sesini kıstım.
Kendimi duyamıyorum.
Ama yoluma taş oluyor
dudak hareketleri
fısıltılar, fısıltılar...
Topladım eteklerimi
Titrek, terli ellerimle
Aceleci, acemi adımlarım
delirmiş gözbebeklerim,
beni yakalatan kendime
Hileli bir saklambaç
sobelenmişim özüme
Ruhum ağzında
kan revan üst baş
Bir gök gürültüsü bağrımda
gözlerim şimşek
iki zata ceng meydanı bedenim
karanlıklarında ölümlere gebe,
durgun bir denizim.
Can alıcı bir tezatlık
Kendimi dağıtmaya beş kala
Bir tsunami olup vurmak karaya.