Beş Kala Şiiri - Savaş Çakmakcı

Nasilda tas kesmis yuregim,
Sanki duygularimi eskici babaya satmisim
Sanki takvimimde sadece acilara centik atmisim

Nasilda unutmusum bir sahana kasik atmanin tadini
Birakmis her defasinda hosluklar pesimi
Birakmislar bosluklarda bir yere lesimi

Sabaha karsi oturmaya basladi aci uzerime
Cekiyorum kendimi yatagin en sicak kosesine
Yanlizlik yaziyorum ruyalarin otesine

Kar, firtina, gunes ve ruzgar bende sankı bır eş
Karisan mevsimler degil sadece bildigim hersey
Kaderse kilavuzum sensizlige bile deger

Tekrar bir sozluk yaziyorum ta en bastan
Mutluluk yok, anne yok, sen yoksun neden olsunki
Bugunden sonra neden bos yerler dosunki

Tek yon yazilmis bu yol fermanima
Yolcular farkli, yuzler farkli
Soylemeyi unutmusum bu tren her seye bes kala kalkti