Beş Kala... Şiiri - Uğur Can Akçay

Açlığımı ve tokluğumu unuttuğum bu anda;
Saatim ile kalbimin atışındaki yerdeyim.
Çöpe attığım kağıtlarda yazılı bir cümlede;
Tutulmamış bende bir ben: Göğe çıkan yeminlerdeyim!

Gözyaşının çare olmadığını bilmekte yürek.
Adım atacak o saf ruhu bulup, kaybetmekteyim.
Asrın zorluğunda; yarıma beş kala bu “çeyrek”:
-Boğumlanmış suyun ekili tarlasını sürmekteyim!

Durumun, seçilmişlere intikali her bir sefer…
Acıyan yarada iyileşmiş aklın tartısıyım.
Toprak huzurunda akıntıya çekilesi kemer…
Durup bir kere düşünen yüreklerde eklentiyim!

(UCA)