Aslan Özçelik - Beş kala Şiiri - Antoloj ...

Bir gün başimi yastiğa koyduğumda öldugumde ta okyunuslardan kalkip yanima gelip Gözlerimi kapaitip goz yaşlarinla boğulurmusun saçlarimi okşarken içinden ùrperti Gelirmi soguk elimden tutup sicakliği his edermisin sanki sana bakip merhaba dememi Beklermisin elinde son bir çicek alip mezarima koyup arkana bakmadan gidermisin İçinden boranlar koparmi ben senden ayriken binlerce kez pismanlik duydumu keskeler Deyip kaç dağ kadar of çektipte saydin mi
Bu şiir okurken sakın ağlama olurmu
Ölüme BEŞ kala yazdım bunları sana