Haber vermeden gelir adın aklıma,
Düşüncelerim bırakıp gider beni o zaman.
Girmezler adınla benim arama.
Sonra göz kapaklarımı aralayıp kendini görür.
Uykularımı kaçırır gecenin ortasında.
Geçerken de uğrar göz pınarlarıma,
Bir damla ucunda akıp gider.
Süzülüp düşer kalbimin çatısına.
Sormadan girip içeri çekilir kuytulara.
Taşırım adının beş harf ağırlığını.
Sonra bir bakarım çat kapı avuçlarımda,
Parmaklarımın ucunda dolanıp durur.
Şiir olup dökülür baş ucumda duran kağıda.
Adın akşamdan sabaha nöbet tutturur.
Kayıt Tarihi : 3.3.2013 02:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!