Beş Ekmek... Şiiri - Burhan Kale

dört yol ağzı...
fırın, kalabalık...
ekmek kokusu, sıcak...
yaşlı kadın;
dışarıda elleri,
durak birkaç adım gerisinde...
sanki girecek içeri,
zoraki oturdu banka...
kar ve rüzgar kol kola,
kış kadının içinde...

yeniden, gölge;
fırın kapısında, o sıska,
zayıf eller belirdi birden...
isteksizce açıldı kapı, soğuk
içeriye doldu...
“gir artık” derce baktı gözler...
kadın demir bir lira bıraktı tezgaha,
“beş ekmek” çıktı zar zor...
fırıncı delirdi!
anlamını yitirdi sözler,
on adam, tekmili birden tezgaha döndü,
baktılar bir demir liraya...
gün, gece karıştı, ışıklar söndü…
kadının dünyası “beş ekmek” etmedi...