Zaman,
Bir elinde ip diğerinde cambazı,
Ne mümkün düşmeden üstünde kalması,
Hayat ile mücadele ölüm ile kavgası,
Bilsende kâr etmez bu alemde havvası.
Mekan,
Tutuğun el seni yükseltir bir doruğa,
Belkide götürür seni bade akan oluğa,
Kavruldukça alışırsın bu alevden soğuğa,
Pes edipte girme ilk gördüğün kovuğa.
İlim,
Bildiğin her şey seni sen yaptı,
Bilmediklerinde seni bu yola attı,
Can istedin ruhuna bir can daha kattı,
Tek sen kalana dek seni senden aldı.
Hikmet,
İklimin her tonu güz kadar sarı,
Sende olan seni birde sen tanı,
Yola dalıpta sakın unutma hanı,
Oluk oluk aksın gerekirse kanı.
Ülfet
Sendeki yalnızlık firkat ehlinden
Bir kılıç bile demirden , kendi behrinden
Bir tas su iç sonra aza nehrinden,
Son bir veda edip uç göğe şehrinden.
Kayıt Tarihi : 16.6.2022 00:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halim Taha Daş](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/06/16/bes-duyum-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!