Onca yazılar şiirler yazdım sana
Bişrev dedim kendime yani dinle
Bekke dedim yüreğime yani gözyaşı
Artık ben susuyorum…
Sen artık bişrev ile bekke yi dinle
Veyahutta gözyaşlarımı dinle
Geceleri yağarım ben bilirmisin
Yağmur kadar ses çıkartmasada göz yaşlarım
Usul usul ağlar yağardım pencerenden CAN KENARINA
Kaç gözyaşı bıraktım CAN KENARINA inan bilmiyorum…
Hiç bir şey değil de
CAN KENARINA bıraktığım gözyaşlarımı
Hep
Cam kırıkları
Acıttı
Hadi her şeyi bir tarafa bıraktım da
Canına
Can olmak için
CAN KENARINA gözyaşlarını bırakan
Gözlerime
Nasılda kıyıp
Cam kırıklarını batırdın
Beee vicdansız
Seni nasıl göreceğim peki
Şimdi gözlerim görmüyor artık
Körüm…
Kör olmuş duygularımı duyarsız mı zannettin
Ben çok defa rüzgar olup geldim pencerene
CAN KENARINDAN uğultular olup SENİ SEVİYORUM türküsünü
Çok söyledim
Kulağına…
Kör olsa da gözlerim
Duyarsız duygularını çok
Duydum ben
Ne var !
Ne diyosun !
Olabilir !
Ve buna benzer neler duydum senden ben
Hadi her şeyi bir tarafa bıraktım da
Yüksek ses dalgalarınla
Sana doğru çağlayan dalgalarımı
Darmadağın edip
Seni Sevmiyorum deyişini de duydum yaaa
Beee vicdansız
Seni nasıl duyacağım peki
Şimdi kulaklarım sağır artık
Duymuyorum…
Duymadın sen hiç sana dokunuşlarımı
Yazımı kışa çevirdiğinden bu yana
Kar tanesi oluyordum
Pencerenden süzülüp
CAN KENARINDAN geçip alnının tam ortasına düşüp
Helalimsin kadınımsın deyip
Eriyordum her tenine
Dokunduğumda…
Oysa sen CAN KENARLARIMI kırıp pencere kenarını kürüyordun
Sana dokunuşlarımı kürüyordun
Hadi her şeyi bir tarafa bıraktım da
Seni sensiz hisseden dokunuşlarımı neden uzaklara attın
Beee vicdansız
Sana nasıl dokunacağım peki
Şimdi dokunuşlarım hissiyatsız artık
Dokunamıyorum…
Dokunuşlarımı yakan bir kokun vardı
Bir kokun vardı gecenin alevinden sıyrılıp gelen
Bazen uzak, bazen yakın
Beni Mecnun’a Ferhat’a çeviren
Gül tüten kokunu
Koklardım…
Oysa sen ne yaptın
Mecnun’u çöle Ferhat’ı dağa çaldın
Yürek yangınlarında gülleri
Yaktın…
Hadi her şeyi bir tarafa bıraktım da
Sana dair bütün hasretleri de burnumdan getirdin yaaa
Beee vicdansız
Seni nasıl koklarım peki
Şimdi hasretin tütmüyor burnumda artık
Kokunu alamıyorum…
Kokunu alıp gitsede geceler, güneş ile tat gelirdi gündüzlere
Sen görmedin yaaa çok defa pencerenden CAN KENARINA
Öpücükler bıraktım
Aşka, sevgiye en çokta sana dair öpücükler bıraktım
Çocukça…
Oysa sen ne yaptın
CAN kırıklarınla yüreğimi dilim dilim
Doğradın…
Hadi her şeyi bir tarafa bıraktım da
Sevdama dair canımı da dilim dilim ettin yaa
Beee vicdansız
Senin hayatına nasıl tat katarım peki
Şimdi yüreğim dilim dilim oldu kanıyor artık
Hayattan
Tat alamıyorum…
Bu bilinmezlik yüzünden 5 duyu organımda da yitirdim seni
Ne tadına
Ne kokuna
Nede hislerine dokunurum
Duymak istemiyorum sesini
Gözlerin çarpmasın gözlerime görmek istemiyorum seni…
Desem de
Hadi sende her şeyi bir tarafa bırak
Ben sana CAN demişim
CAN KENARIM demişim
CANIMDAN bir parça demişim
İnsan hiç CANINA kıyarmı...
Hidayet Doğruyol...
Hidayet DoğruyolKayıt Tarihi : 29.3.2012 16:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!