Beş Şiiri - İsmail Akyüz

Seni görmeden yaşadığım ne kadar çok zaman geçti
beraber biriktirdiğimiz ne kadar anı varsa küllendi
ayaklarımızın değdiği izimizi bıraktığımız her yer değişti
İstanbul bile o eski İstanbul olmaktan vazgeçti
çocukluğumuzun gençliğimizin anılarını birer birer
tüketti
artık gökdelenler şehri her gün biraz daha değişiyor
eski vapurlar yerini yenilere bırakıyor ve insanlar sonra
Sirkeci’den o eski trenlerde kalkmıyor artık
Beyazıt meydanı artık boş
sadece birkaç güvercin var bir kaçta yaşlı yem satıcısı
bit pazarı da öyle o koca çınarda yalnız
Hüseyin Avni’yi de ayırmışlar ağacından
Sahaflar çarşısı eski günlerine özlemle bakıyor
Galata Köprüsü de yenilendi
eski köprü Cibali taraflarında ayak işlerine terkedildi
yeni köprü dediğim ise kötü bir kopya
balık restoranları ve birkaç kafe o kadar
onca yılın biriktirdiği anılar yok duygular yok.
sonra bakmaya kıyamadığımız o muhteşem Kızkulesi
şimdi bir restoran tarih bir meta gibi satılıyor
iki bin yıllık efsane paraya dönüşüyor