İnsan dediğimiz garip bilmece
Gün yirmidört saat insân yirmibeş.
İnsân olmanında şartı şurtu var
Farz elli dört amma bence ellibeş.
Boyut değiştirir her yıl bir insân
Ya yaşlanır yada yaş alır yıldan
Çalar gençliğine hazân tonundan
Renkleri sayamam bence hayli beş.
Yangınlar,yanılgıların içinde,
Bir yudumluk yaşam ipte sicimde
Kaybederken kazanmayı bildimde
Kazandıkça kaybettiğim yılda beş
En yakınım en uzağım en dostum
Bozdurmadı orucumu sükûtum
Maratonlu ben bu hayata küstüm
İlk değilim sonuncudan sonra beş
Sezâî kefenin cismine uymaz
İhânet sıfatı ismine uymaz
Dünyânın güzeli resmine uymaz
Ruhum onsekizlik beden seksenbeş.
Kayıt Tarihi : 2.1.2020 15:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!