Koştu, koştu, koştu her gün annesine...
...
Ayakların yoktu ey çocuk,
ellerin yoktu...
...
kavuşmak için
koştu, koştu, koştu çocuk annesine
ölenler bir kere daha doğmuyordu ey çocuk.
gözlerin vardı acı hakikatı görmek için,
ağlamak için belli ki, belki de!
.............
.............
o çocuk annesi vardı biliyordu.
o yüzden koşuyordu her yeni gün.
ayakları yoktu, elleri yoktu...
02.07.2014
Kayıt Tarihi : 7.7.2014 12:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!