Berzah Berzah Sen’i Yaşamak

Berzah aleminde yüreği kalaylanan derin bir aşka kodlamış aşk ereniyim. Otopsi yapılmış aşkların mumyalı cesetlerini inceliyorum.
-Sende kalışımın psiko-sosyal bağlamında tınılar, tanılar arıyorum. Sol yanımın aşk maskesi düştü.Severek, sana sere serpe serilerek omzumda kalacağın güne çentikler atıyorum.

Ezberimde kalanlarının silinmezliğini ilmi bir neden arıyorum. Bu bilimselliği de aşmış olmalı ki hala kendisizliğimi sunamıyorum.
Zulamda biriktirdiğim özlemlerin özündeyim. Hesapsızca sana kanadım.
-Ağıtlarında kalan son dizelerin diz boyundayım. Vicdanımın izleğinde sesinden esler görüyorum.
İmlerim y/akıyor bilinmez; ama yaşanırlığın aşk ummanına. Ummi bir ozan gibi umuluşun sırlarında yıkanıyor cennetin. Sensizliğini cehennemini yaşatan ömrün bakisiyim. Hoş bir kubbem var yaramın ta başında.
- Unutulmazlığın senfonisi “unutamam seni” diyor.Örfümü örtendin.Töremi örendin.Ben’imi aşk edendin. Soylu geleceğime tutku periydin. Ruhumu emziren aşk güneşiydin. Bendendi her şeyin.
- Şimdi beklemenin arifesindeyim. Yarin geleceğin bayramı; o yüzden hazırım her dem sana.
Anılarımız mız mız etmiyor. Her şeyi anlatıyorlar durmadan. Sadık kalmışlar. Seni anlatıyorlar yarama. Sızılarını soruyorlar.Neden yokların yok satıyor.
-Sevdiğimiz şarkılarımız küsmüş, saza ve söze gelmiyorlar. Hangi şarkı seni şimdi anlatır, hangi şarkı beni aklar bilmiyorum.

“BİZ AYRILDIK” Biz ayrı_ “il”dik.Şimdi İstanbul yeter mi ki bize.
-Aynı ilçenin çilesinde yaşamak aklar mı ki can pıtırcık.
-El ele dolaştığımız kayboluşlarımızın izinde özümden aynalar sunuyorum sana.
Tut beni tutku caddesinde.Tutulmuş bir yüreğin bendi oldun. Barajsın aşka, yalnızlığıma elektrik üretiyorsun.
-Kaybolmaktan korktuğumuz çekilmezlerin fiil köküsün. Fiilimsi olmaya,aşk cümlemizin yan cümleciği olmaya hazır gibiyiz. Biz bize birleşik bir cümledir her dem. Sensiz hangi cümle sıralı aşkımızı tümler.Hangi paragrafın ana düşüncesinde, düşlerin soru olur ,sorgular sensizliği

-Arafta kalmış bir ruhun tecimeniyim.Seni pazarlıyorum aşk kadimliğime.
-Ara dönem yaşatan sistemlerin sensiz ,sözsüz timiyim.
Mitik kalışların epik kaydıyım.Kanıtsız,anıtların derin aynasıyım.
Tara beni senden. Saçlarım sensizliği örtemiyor.

“Saklanacak yerin var mı yar” Saklı bahçenin hangi gülüne koku oldun. Başladığımız günü, gül günü ilan ettim.Gül kokusu yaydığın ilk günden bugüne dek elimde kırmızı bir gül, yüreğimde seni seviyorum anıtı,ruhumda tutkularının lavları geliyorum sana.
-SEN’li olan her şeyin künyesiyim. Saklı değil sana olan kalışlarım.
Sineme batıyor düşlerin. Beni unut diyorsun .Aşk sütünden kesilmemiş, tutku memesine yapışan bebek bir maşuka bu denilir mi ki yar.
-SEN’SİZLİGE büyüdüm, sensizliğe dev oldum. Gitmek unutamamanın faturası değil.Gitmek sevmektir, yeniden özlemektir, sevdiğine yeni cephe aşmaktır, aşka nazdır, acılara namzettir, hüzünlere kehanettir, gelmeye aynalar kırmaktır, vuslata bayramdır çoğu kez.

Aklımın gözlerinde hep sen görülürken, aklımda gözlerin varken buna gitmek denilir can çiçeğim. Canımda açılan çiçeğinin meyvesi büyüyor, yarın tatlı bir demin olgunlaşmasın tat ve adın oluyor unutma aşk güneşim.