Berzah Şiiri - İsmet Can

Götürdüler beni, karanlık bir odaya,
Hem de zifiri karanlığa

Üzerimde beyaz elbise, yakasız
Ayaklarım çıplak, ayakkabısız

Bedenim soğuk, kanım çekilmiş
Anladım ki bu ev, bana seçilmiş

Kiremitsiz, alçacık tavan
Duvarları dar, toprağa dayan

Dediler, ’Berzah Alemidir, bu yer’
Saatsiz, zamansız geçer, burada günler

Ne yaptıysan dünya hayatında
Soracaklar sana, hak katında

Verirsen doğru cevabı
Alırsın sayısız sevabı

Susarak, durursan bayağı
Vururlar kafana, ağır tokmağı

Sonra, kaldırdılar uykumdan başıma gelerek
Kalktım ayağa, üstümde ki toprakları silkerek

Dediler, ’Burası Arasat Meydanı’dır artık’
Hesap verilecektir, ey aciz yaratık

30 06 2007