Berxwedan Şiiri - İhsan Cankurt

Berxwedan...

Bir insan okudum geçenlerde adı yoktu, yüzünü hiç görmedim.

En hazin hayatı yaşıyordu beklide, ama gözleri umut doluydu.

Revani duygular koşturuyordu gönül ovalarında, şair bir süvari...

Xezal xezal diye mırıldanıyordu sanki, yada bana öyle geliyordu.

Ve elhamdulillah diyebilecek kadar şakirdi, doğrudan doğruya adil.

Emanet sevgiler, yitirilmiş aşk kırıntılarını taşıyordu yüreğinde.

Daha yirmi beşindeydi ömrün ama yüzünde acıdan asırlık çizgiler taşıyordu.

Alnında hakkedilmişin teri, ellerinde derin çatlaklıklar vardı, belli ki emek işçisi.

Ne yüzünü gördüm, ne sesini duydum ama namını öğrendim, Berxwedan...