Adam olmak kolay değil
Hayat nedense hep ona zehir
Tek derdi ekmektir
Bunu anlayan tek kısmetidir.
Adam olmak kolay değil
İnsan bir ağaca benzer
Dalları çocukları
Yeşerdikten sonra meyveleri torunları
Sert bir rüzgar ile dallar kırılırsa meyve vermez
Sevgiyle sulanmazsa çürür gider ağaç
Dağların iniltisini kestimde geldim
Hayallerim için yasadım hepsi sendin
Bırakmak o kadar zorki zoru başaramam
Sensiz bu hayatta asla yaşayamam
Sen cihan ben bir ay
Bir kadın düşünüyorum
Ayrılmış parçalanmış dökülmüş
Ama ayakta
Acısıyla çocukları için duvarlarını örmüş
Hayallerini öteleyen,Umutları ölmüş,
Nasıl görmezsin güneşi
Nasıl göremezsin ayı
Güneşin aydınlattığı gülü
Her yönde onu takip eden ayçiçeğini
Bir kere görürsün laleyi belki toprakta
Ben Allah'tan korkmuyorum
Çünkü insan sevdiğinden korkmaz
Utanır, gücenir, kıskanır.
Ben utanmaktan korkuyorum
Ben sana gücenmekten korkuyorum
Duydum ki ölmek İstiyormuşsun
Benide yanında götürmek istermişsin
Gerek yokki gülüm ben seni böyle gördüğümde
Zaten ölüyorum,
Bana beş dakika önce gel beraber ölelim dedin
Beni şair ettin deli sevgilim
Ne yapacağımı şaşırdım
Kalemi aldım bolca mürekkepe batırdım
İnan ben kalemi oynatmiyorum aşkım
Elim titriyor sadece titriyor
Neydi geceleri beni uyutmayan
Gecelerin şerrinden korkutmayan
Acaba ben gece mi doğdum
Ondan mı seviyorum geceleri
Yürürken zuhreyle hilali izlemek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!