Söz ve sanatları, adınsız özne harap kalır.
Başım bi'dönmedolap, güzelliğini tavaf sanıp,
Damak tadım, sen ibadete boyun eğdirensin..
Şair adam şiir hanım, roman kız, sanat kadın.
Figan dört yanım, göz bebeklerim anasız.
Beni bilirsin, en küçük şeyin bendeki yerini, önemini, bazen bir fiş bazen bir konser bileti.
Yıllar sonra bile, yıllar öncesinden bir aşkın, bir dostluğun anısı çıkar ceplerimden.
Adını bile hatırlamadığım insanların bana dair satırları, kimi zaman benim el yazım onlara ithafen.
Beni bilirsin, iyi kötü saklamayı severim.
Saklanmayı anılarım arasına, tuz basarcasına geçmişteki ben'in yarasına.
Beni bilirsin, en küçük şeyinin bendeki yerini, önemini,
Literatürde atıfların bitmiyor, tırnak içinde vurgulanıyor adın.
Sevda Sözleri'ni tekrar yazar Süreyya, bir bilse,
vurgun, asıl o kadın!
Buldum! Fasıl ol, tanım-koyulamamışken, nasıl olur ki tedavisi?
Rüzgara virgül atıp devam, üç nokta deniz durgun, kanıyor tadın!
Kağıttan gemiler ve kalemim, mürekkep arttı,
Bağırtma geri gel! sen kale'min mürettebatı!
Ondan umutlu musun? Alabanda durusun.
Sırılsıklam aşık oldum,ya huyum kurusun!
As beni mandalla, yetmezse çarmıha ger!
İlhamını sessizlikten alan bir şiirin çığlığı.
Neşesi, canının acısından gelen bir kadın.
Huzuru, hayal kırıklığına bağlı bir edayla,
Geceye rengini veren karamsar bir ruh hali.
Gündüz ölmesini istediği güneşin akşamüstü batışına aşık.
Yağmurlar kuşanır her seferinde,dökülen saçlarını toplarken dalından.
Güneşleri batırıyorsun etime kuşluk vakti.
Velakin mahmurluk yatıya kalıyor her gece.
Bu yüzdendir uykum güne tanrı misafiri.
Geceme ise uğramıyor geçerken bile.
Gün doğuyor.
Gece ölüyor,en sevmediğim.
Şimdiki zamanın bile bir hikayesi var.
Biz geçmiş zamanın rivayetiyiz ancak,
Gelecek zaman kipleri kayıp iki tekil.
Yeterince geniş mi zaman, birinci çoğul olacak kadar, birinci ve ikinci tekil?
İstekten çok gerekliliksin, şartsın, emirsin.
Ama eminsin.
Tahayyül.. Gözlerimin mesaisi tamam, her yer imgelemler!
İmrenenler görüyorum henüz başındayız, sev be, inme derde. Çık!
İğne nerde? Sökülmüş, bir kaç dize dikeceğim,
Şiiri sev, şiiri koru ve sadece dinle benden.
Dirhem eller.. Etrafına bak, güzellikle kirlenenler..
Ahengini kafiyelerden almayan birkaç dize,
El yazım alışık değil, bakıyor şaşkın şaşkın,
Bir yerde, bir satır arasında kelime oyunu kovalıyor..
O da farkında yaşı bi hayli ilerledi, yakalayamıyor bir türlü.
Noktalamalar arasında nefes nefese şimdi,
Her virgülde soluklanıyor, her noktada daha mutlu.
Sen daha doğmadan kaleme alınmış bir şiir okuyorsun,ölümün yazıyor.
Bazen bir Aruoba,bazen bir Madak.
Bazen acılı bir son,bazen sessiz sedasız.
Bazen umut besliyorsun,bazen aç bırakıyorsun umutları.
Çoğu kez üç öğün,aç karnına ama karın tokluğuna.
Yazıyorum diyorsun boş insan diyorlar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!