Gecenin koynunda gizlenmiş,
Hüzün…
Vurgun yemiş duygular
Yâr ağlamaklı,
Yârin sol yanı acımakta…
Volkan olmuş yüreği,
Alışmış gönlüm
Seni sevmeye
Bırak.! !
Dertlerin bedenimi
Sarmaşık gibi sarsın
Hasretine kilitlenmiş gözlerim,
İçimde derin bir sızı,
Ruhum zindanlarda,
Kalbim pare pare...
İsyan ediyor beynim duygularıma….
Tükendim artık sevme!
Kadın yuvasının dişi kuşu
Evinin
Ana
Baba
Bacısı
Sofraya getirir bereketli aşı
Yalansız
Riyasız
Çocuk gibi masumca
İlmek ilmek duygularımı
Nakış nakış
Ördüğümde sevdama
Hazan vurgunu yemiş yüreğim...
Yapraklarını döken ağaçlar misali,
Bir bir sararıp dökülüyor duygularım.
Keşke diyorum keşke! ! ..
Güneşli bir ağustos sabahına uyandı...
Takvim 06/08 i gösteriyordu.
Tanıdık bir acı indi, inceden
Bir de boşluk oluştu,yüreğinde
Gözünden süzülen hüzünleri
Doldurdu avucuna
Parmak uçlarının arasından
Serpti güllerin üzerine
Rükûya durdu güller
Dualar düştü seccadesine
Karakış ertesi, baharı yaşıyordu mevsim..! ! !
Sen gönlüme yakın,şehir bir avuç uzağımızda.
Sıradan bir gündü...
Belki farkı yoktu dünden, tek farkı yalnızlığımızı hapsedip ıssızlığımıza,aynı geceye uyuyup,aynı güne uyandık birlikte.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!