Berrin Şiiri - Abdullah Bedeloğlu

Berrin
Sensiz nasıl yaşadım bilemezsin
Sessiz çığlık atardım duyamazdın
Deniz yuva olmuyor sallar Berrin
Ada olsan sığınsam çürük zemin

Berrin meltemim olup eser misin?
Pek çok denedim sensiz yapamadım
Sensiz gülmedi yüzüm neredesin?
Geçip gam devri hazza varamadım.

Ağlatmayan kucak ömrünce hep gül
Engelleri yakıp hepsini et kül
Yârim olsun bana verdiğin o gül
Sonsuz yolda kalmasın tek müşkül
Abdullah Bedeloğlu