Berraklığa Şiiri - Eray Mutlu

Dudaklarım narin teninde gezinmek istiyor
O kadar temizsinki gök maviyken
İnsan şaşıp kalıyor
Kömür karası perdeyle örttüğünde, ipekten,
tüm o alemi, neredeyse el değmemiş
Kimi zaman aralarına girer parmaklarımın,
ustaca kullanamadığım
Kimi zaman da bir balon kadar ağırlaşırım,
toprak rengi gözlerle ufka bakan çocuğun bileğine bağlanmış
Seyrederken seni, dizlerim göğsümde,boynum bükülmeden
Çekiç-örs-üzengi yolunu izliyor,
ters akan nehre itaat etmiş halkın sesleri
Böylelikle özüm aortum kadar yakın, göz bebeklerim kadar uzak, bana