Berrak Şiiri - Akın Akça

Azıcık kıskançlık mı sezilir
Rüzgarın nefesinde,
Onun kendisinde …
Yaşanan dostluksa
Sadedir, berrak -
Olanca duru
- Son derece

Katarı bekçisi, mucize getirisi;
Koydu rüzgara karşı, kutusunu.
Belli bir sonbahar sabahı:
Sonbaharın kendisi olur
Yaprakların şafağı.
Gün batımı, gün batımı;
Tan ağarmadı mı?
: Tatile giden;
Geldi mi, onun kendisi?
Giden, giderken mi geldi?
Bu mu zaman?
İşlerlik olmayınca:
Ama, giden geliyor;
Hem de gittiği ile …

*

En kötü doğaçlamalarda
Fark edilen, bir öte yanda;
Ki ama samimidir, orası belli;
Hem de aynı yerde.
Başka başka açan eller için
Onu, metamorfoza değin;
Olur da, açar kendisini
Bir kutu: Pandora!
Ve azimlidir böyle
Mutlu olmaya.

‘Bir sessiz gülümseyişi’;
Sever kendisini,
(İçerikli böyle de.)
Sevdiği için başkalarını …

‘Mucize Kutusu’ndan grup kurucusuna gönderme