Berrak Şiiri - Serkan Doğan

1.
gotik, barok ve arabesk
beyaz zambaklar topluyorum
rutubetimi kusuyorum yıllara.

2.
yazgın kararmış, hüzünden öte
böğürttüler beni, cesedim kanlı sote
biletimi aldım ve yeltendiydim ölmeye
imkanı yok teyellenmişim bir kere
imlası bozuk bir gecenin çetelesi
ne kadar tutulursa artık
öyle gerilmekte ay.

3.
karıncalandı kanatlarım
kuşkularım gürültü devşirir
açık seçik görülmekte meydan
onlara kalmış örümcek yığınlarına
bakıyordu parlak ve irice gözleriyle,
kum tepelerini yağmalayan bir bedevi
ağını örüyordu belki o da kendi kendine

4.
naif bedenimi örtüyor haki elbiseler
sen beni değil şapkamı seviyorsun
savursan da beni, savunsan da kendini
mırıltıların artık gıdıklamıyor diyorum
dudakların kovuklarında konaklar
bir aşk aşiretin vardır biliyorum,
ama bitti şimdi aldanmıyorum

5.
acıklı prova, yanılma payı, yorum hatası dersin,
bağrış çağrış yalan işte böyle geçmişti bir ömür
gel al sen de al ruhumu kendine benzet sömür.

6.
yön sorar yordam dilenir
ıslığını kıssa ıpıssız kalır.
parlar ışığında menekşeler
kollarımda kelepçeler durur
yorulur annem vurulduğunda
bilinçaltımdakiler belirir hemen
esir alınıp hapsolunur sipahiler.

7.
ne pahasına göçtüm anayurdumdan
vurdumduymaz aymazların sözüne kanıp
ne diye terk eyledim cennet düşsel vatanımı
rap rap diyerek inlettiğim vazgeçilmiş toprakları
ayak basılmamış ne köşesi kalmıştır halbuki
iklimleri değiştiren bir hasrettir çektiğimiz
biz ikimiz ve öteki sanki diğerleri gibidir
kabuğundan sıyrılan bir gelincik bir
kardelen maviliğinde gecenin
kördüğüm aşka uzanırım.