Sen şimdi git
Arkandan benimle beraber tinerci çocuklar ağlar
Bir de çığlıklar atar tren düdükleri
Pek fazla koymaz kimseye bu gidişin
Sen şimdi git
Şu Arnavut kaldırımlarına koyduğum yüreğimi ezerek
Elinde bunca yılın hikâyesiyle dolu bir bavul
İçinde hayallerimiz olsun
Bir de o hep hayal ettiğimiz kızımızın zıbınları.
Sensizlik dolu akşamları götürmeyi de unutma
Bir de çay demle
Sigaradan da bırak iki üç tane
Ve git
Akşam yemeğine ekmek alacakmış gibi vedasız git
Ben seni düşünmeyim
Biraz vakit geçtiğinde komşularla karşılaşıp muhabbete dalmıştır diyeyim
Kendi kendime
Nereye gittiğini bildiğim halde
“yahu nerede kaldı bu kadın? ” diyeyim…
Sen şimdi git
Ben alırım akşam ekmeğini
Sokaklarda ben dalarım komşularla muhabbete
Yemek yerken boğazıma dizilir her lokma
Kendi suyumu kendim katarım
Ve her gece içimi tırmalayan bir acıyla koyun koyuna yatarım
Git sen
Umurunda olmasın hiçbir şey
Ben her sabah sularım çiçeklerini
Aç karnına sigara içmem
Belki haftada bir bira
Ve indirmem duvardaki 1740* resmi,
Bir serçeyi ürpertmemecesine ürkek dokunurum yastığına
Peki ya koltuğun
O nasıl alışacak senin boşluğuna
Tarağın nasıl duracak saçlarına dokunmadan
Ben bir yolunu bulur unutmaya çalışırım
Sen derdini unutamayacak olanlara anlat
Sen en iyisi şimdi git
Şen şakrak günlerimizi gümüşlüğe koyarım
Gülüşlerini sehpaya
Sevinçlerimizi masaya
Acılarını sandığın en dibine koyarım
Ve bahar temizliğinde çöpe atılır gider
Peki kendimi nereye koyayım
Öyle dolusun ki şu an bu evde
Kendime yer bulamıyorum işte
Ama sen yine de git
Selamlar götür benden
Öylesine yıprattık ki aslında her şeyi
Bu da benden hediye olsun diye veremiyorum
Çık şimdi şu kapıdan
Ben akşam sohbetlerini tinerci çocuklarla ederim
Vagonlara ıslıklar çalarım
Şarkılar dinlerim Zeki Müren’den
“Şimdi uzaklardasın” der
Ve ben…
Neyse, sen beni boş ver
İstersen ben de geleyim istasyona kadar
Ama ya bırakamazsam seni
Ya bir bilet daha alıp ben de gidersem yanında
Sen en iyisi şimdi
Hava kararmadan git
Yağmur yüklü bulutları bırak gözlerime
Bir öpücük daha ver gitmeden önce
Ve bil ki bütün bu sözleri kendimi acındırmak için söylemedim
Gerçi bu yüzden söylesem ne değişirdi ki
Üzülmezdin, üzülmezsin.
Çık git artık ne olur
Bak bugün hayatımda bitti git be gözüm
Gitmezsen şerefsizsin…
Kayıt Tarihi : 2.2.2009 00:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Korkarım yanılmışım bir şir dostunu katkılarıyla
![Recep Metin Yerdelen](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/02/berna-son.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!