Seninle…
Utanç Duvarı’nda körebe oynamıştık.
Sokaklarını arşınlamıştık Berlin’in.
Yüreklerimiz birbirinin bombardımana tutmuştu
Duymamıştık.
Boncuk boncuk terlerimizi akıtmıştık
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
