Berlin'de Bir Akşam (*)

Seninle…
Utanç Duvarı’nda körebe oynamıştık.
Sokaklarını arşınlamıştık Berlin’in.
Yüreklerimiz birbirinin bombardımana tutmuştu
Duymamıştık.

Boncuk boncuk terlerimizi akıtmıştık
Gurbet elin çarkına.
Seninle;
Daha bir güzeldi Kreusberg’in sokakları…
Adi, üçüncü sınıf
Bir insan gibiydik
Almanların elinde.

Çiçekli, fıskiyeli
Parkları, bahçeleri vardı Almanların.
Oysa sen güldüğün zaman
Türkiye’min çiçekleri açardı
Gözlerinde.

Yıllar sonra şimdi,
Berlin’de bir akşam
Seninle olsam diyorum…
Tutardım ellerini sımsıkı,
Sarılırdın bırakıp gelecek olsam.
Biliyorum,
Bunca zamandan sonra da olsa;
Kara defterinden gurbetçiliğin,
Adını silerdik hasretliğin.

*(İnsancıl/Sayı:282/Ocak 2014)
*(Cumali Karataş/Gurbet Eli/Şiir/Günce Yayınları/102 syf./Aralık 2022))