Berkin Elvana Şiiri - Günay Aktürk

Umudun Çocuğu

Ruhumun derinlerine azılı cümleler birikmekte yine.
Düzen düşmanı bir şiire sarmakta gökyüzü.
Hep bu kancık hava, hep bu kanı bozuk havalar yüzünden.
Kış bitti ama hala kırmızı karlar yağmakta yurduma...
Berkinim!
Kara gözlü çocuğum!
Cevap ver ey umudun fidanı!
Ölü mü sanarsın yoksa şu küçük bedenini?
Üç mevsimdir kulaklarımda soluk alışın.
Üzülme sakın oralarda.
Biz burada nefessiz kalmış değiliz.
Öfkedir bizi de ayakta tutan.
Dokuz aylık uykudan uyandın kardeşim
ve bu da ikinci doğumun sayılır senin.
Gün be gün başaklaşmakta buğday
ve başaklaşdıkça Berkin'leşmekte ekmek!
Yürüyün yoldaşlar yürüyün!
Gün cemrenin günü değildir artık.,
Çorak toprağımıza düşen kavgadır gayrı.