Kısacık bir ömürdü geçirdiği,
Belki umut doluydu yaşama dair inancı.
Evine bir ekmek almak için çıkmıştı,
Belki de ölüm kokusu gelip sarmıştı o küçücük yüreğini.
Cesaretini alıp çıktı dışarıya,
Benim yürekli çocuğum, BERKİN’İM.
Her yer tuz bulutu, her yer sis, her yer yıkım
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
teşekkür ediyorum sevgili şairlerim; Nimet Hanım ve Ali Bey
Sevgili Maşuk;hayıflanarak, soluksuz okudum.Şu çocuk ölümleri kadar belimi kıran bir şey yok! Ne desem yaban duracak...
Kutluyorum kalemini.Sevgi ve selamlar.
Kutluyorum duyarlı kaleminizi tebrikler!...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta