Berkin'e Şiiri - Roşan Gülerce

Kurudu en yeşil yapraklar bu sabah,
Gökyüzü kin doldu bin kere kustu,
Duyun feryadımızdır boğazlarda düğüm düğümlenen,
Kan tükürüyor bulutlar,
Çürüyor çocukların eti,
Kara kaşlı, siyah saçlı, zayıf bedenli çocukların eti,
Hıncımız büyük,
Taşınmayacak kadar ağır öfkemiz,
Kıyıyorlar canlarımıza,
Vurulmakta çocuklar,
Ey kör, sağır ve dilsiz dünya,
Söz söyleyecek sabır yok,
Karanlığa kurşunlar sıkın sadece.

Açlık gördük kan ve gözyaşı,
Fabrika ağlıyor bugün atölye okul,
Sokaklar, madenciler ağlamakta,
Titreyecek eller seni toprağa koyarken çocuk,
Katilin elleri gibi korkudan değil,
Öfkeden, feryattan terleyecek bedenler,
Ağlamak yok artık,
Ağlamaya mecalimiz yok,
Kin doluyuz sadece,
Katillere cehennem büyütüyor analarımız.

Elde kalan zulüm yine,
Soğuk vuruyor uykularımıza,
Çocuklar da ölüyor anne,
Ayazlı gecelerin sonunda güneş vurmuyor penceremize,,
Kaldırımlarda bir türkü kokusu,
Sokakta bir avuç kan,
Kan sızıyor toprağın her yarığından,
Her ölümle buz gibi ellerimiz,
Her ölümle bir çığlık kulaklarımızda,
Ölümlerle kararıyor dünya,
Oysa ışık gerek bize,
Ayın şavkı gibi parıldayan.

Merhamet yok,
Merhametimizi vurdular,
Sekiz can aldılar bizden,
Ve merhametimizi boğdular,
Böylesi savaş görülmedi,
Çocuklara dahi ölüm yağdıran,
Böylesi vicdan yok,
Kan deryasıyla yüz yıkayan,
Dilencilerin, açların çığlığıdır bu duyun,
Ölülerimizdir toprağı yarıp,
Yeryüzünde kasırgalar koparan.

Bir de yemin koyuyoruz,
O gün geldiğinde tek kelime olsun edilmeyecek,
And içiyoruz çocuk,
İşçiler, gençler and içiyor,
And içiyoruz,
Kadınlar, analar and içiyor,
Öfke kusucaz,
Kin tükürücez,
Newroz ateşleri gibi harlanıp zulüm yakıcaz,
Söz sana çocuk,
O vakit geldiğinde;
Göz göze geldiğimizde katillerinle,
Onlar için;
Asla bağışlanma talebinde dahi bulunulmayacak.

11.03.2014