Berkin Çocuk Şiiri - Haldun Güner

Daha on beş yaşındaydı,
Ekmek almaya çıkmıştı,
Eylemi, direnişi bilmezdi,
Tek derdi ekmek almaktı.

Evinin önünde vurdular.
Onu eylemci sandılar
Ona biber gazı sıktılar,
On beşindeydi, öldürdüler.

Polisti gazı sıkanlar.
Hırsızı bulamayan,
Kapkaçı önleyemeyen,
Derde derman olamayanlar.

Sana bunu mu öğrettiler?
Masumu vur mu dediler?
Durup dururken, hiç yoktan,
Katil bile oldun polis.

Belki ödül de verirler
Sırtını bile sıvazlarlar
Bilmem, haberin var mı?
Çocuk katili oldun polis.

Eşin, annen çocuğun,
Evde bekleyenin var mı?
Bir gün sormazlar mı?
Baba sen miydin diye.

Yakana yapışmazlar mı?
Aileni de damgaladın,
Hanımın, katilin eşi,
Çocuğun, katilin çocuğu.

Sor kendine, ben katil oldum
Cezam nedir diye.
Bir masumu öldürdüm,
Hata, kusur kimde diye.

Bilirim bu dünyada,
Hesabı sorulmaz bunun
Hesabın kaldı mahşere
Hesabını orda ver polis.