Yelpazeler ardında olduğunu biliyordum.
Seni aralıklardan yakalamak,
İğne aramaktan beterdi
Ama aşkın nefesi;
Kalbimin mezbahasına değdiği an,
Hayalinin resmi gözlerimde buğulanırdı.
Sen dolunay ufuklarında
Semaya kalkar iken
Gök bulutlarda
Secde var Tanrıya
Âmâ volkan patlamış
Yağmurdan arda kalan rüzgârın, bıraktığı kar taneleri onlar,
Bölge bölge fetih eden, umut tanecikleri,
Gölgesiyle baharı es geçmiş bir güneşin, incileri…
Kar güzelliğinin, gözyaşları.
Dikenin gülleri adeta…
Şubat, Mart’ı kovalar olmuş
Tutmuş kulağından, aldırış etmeden çeker olmuş
Acımış Gökyüzü ve başlamış İlkbahar damlalarını dökmeye
Dinmiş yavaş yavaş gözyaşları
Ve sevdanın baharı Yaz sarmış bedenimizi
Mabedimin etrafında cirit atmakta ölüm
Aksak bedenimi ürkütmekte
Seste ve sessizlikte, aslında her tarafta
Korkutucu ve güzel, kötü ve iyi
Doğru ve doğrulayıcı ölüm
Tutuşmalıydı bedenlerimiz küllerinde
Ayaklarımız birbirine değdiğinde durmalıydı dünya, küsmeliydi bize
Gözlerimiz sevişirken yağmur yağmalıydı, ıslanmalıydık
Ellerimiz susmalıydı
Dudaklarımıza dur demeliydik son kelimeden önce
Bulutlar üstümüze gelmeyi bırakmalı, biz yürürken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!